Stanisław Kętrzyński (1876–1950), członek redakcji „Przeglądu Historycznego” od jego powstania do 1916 r., następnie do 1938 r. redaktor naczelny (wspólnie z Marcelim Handelsmanem).

Historyk średniowiecza, zajmował się m. in. dziejami politycznymi Polski, dyplomatyką, sfragistyką i bibliotekoznawstwem. Absolwent uniwersytetu we Lwowie (uczeń m. in. Ludwika Finkla), doktorat napisany pod kierunkiem Stanisława Smolki obronił w 1900 r., habilitację w 1913. Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę zamieszkał w Warszawie. Pierwotnie w służbie dyplomatycznej (m. in. 1925–1927 poseł polski w Moskwie, 1927–1931 w Hadze). Od 1932 w Katedrze Historii Polski Wieków Średnich i Nauk Pomocniczych Historii Uniwersytetu Warszawskiego, od 1934 kierownik tej katedry i profesor zwyczajny,1935–1939 prezes Instytutu Naukowo-Badawczego Europy Wschodniej z siedzibą w Wilnie. 1939–1943 uczestnik tajnego nauczania w Warszawie, później więzień m. in, Pawiaka i KL Auschwitz-Birkenau. 1945–1946 profesor na Uniwersytecie Jagiellońskim, 1946–1947 na Warszawskim, następnie emerytowany.